cuma kat atas kertas:

                Seorang ayah memandu sebuah kereta ditemani dengan anak lelaki tunggalnya; akif untuk pulang ke kampung halaman. Sifat ingin tahu yeng terdapat dalam diri akif, membuatkan dia amat gemar bertanya setiap apa yang tidak difahaminya. Sesuku perjalanan anaknya yang berumur 10 tahun tu bertanyakan sesuatu.

akif        : pa.. agak² berapa jauh ea rumah nenek dari tempat kite skrg neyh?

Ayah      : lebih kurang 200 km je lagi... knape?

akif        : akif saje tanye, (terdiam sekejap)... maksudnya kalo papa bawak 100 km/jam mesti dalam 2 jam kite akan sampaikn,

Ayah      : ha’ah kalo TheoRy aTaS KeRTaS  memang betollah tuh.. tapi akif kena faham manusia neyh ade free will, sikit yang diubah mase skrang boleh ubah mase depan.

akif        : maksud papa? (sedikit bingung dan inginkan penerangan.)

Ayah      : ye.. kalo kite maintain bawak keta 100 km/jam memang kite akn smpai dalam mase 2 jam. Tapi kite xkkan boleh buat macam tuh, kadang² kat selekoh kite da turunkan had kelajuan, kadang² kat jalan lurus plak kite tambah kelajuan, bile jumpe dengan lori jalan slow kat depan kite pn jadi slow sekali. Maksudnye kite boleh je rancang tapi penentuan disisi ALlah, jadi lebih baik kalo kite mahukan semua berjalan seperti dalam rancangan, kite mesti faham semua consequences yang bakal/akan/mungkin berlaku.

akif        : owH macam ape yg Cikgu Hakim buat kat sekolah arr pa...

Ayah      : Cikgu Hakim buat ape?

akif        : 3 minggu lepas cikgu buat jadual perlawanan bola tampar untuk pertandingan peringkat sekolah yang diadekan utk minggu lepas, perlawanan pertama pukul 8.15 pagi. Jadi akif tegur arr die, kalo cikgu buat awal sangat mesti xde orang datang. Jadwal yang cikgu buat mesti dah lari dari waktu cikgu nanti.

Ayah      : haish anak papa neyh tego cikgu ke? Abes tuh ape yg Cikgu Hakim cakap?

akif        : Cikgu Hakim cakap, “atas kertas memang saye letak game pertame start pukul 8.15pagi, sebenarnya dalam mase same saye dah pun susunkan jadwal untuk game pertame start pukul 9.00pagi.” mule² akif x faham.. lepas cikgu terangkan baru akif faham pa.

Ayah      : jadi akif dah betol² faham la neyh?

akif        : ye pa..! Cikgu Hakim pandai gilew rupenya, dia cipta sesuatu untuk pandangan orang lain. Dalam mase sama dia da ciptakan sesuatu yang wujud dalam pandangan dia je. Memang game pertama start mase hari kejadian pun tepat jam 9.00 pagi.

Ayah      : itulah perancang yang baik kif... (tersenyum melihat keletah anaknya)